Geslaagde opening
Met een geweldige opkomst opende taalschool NedLes op 25 maart jl. haar nieuwe locatie aan de Derde Oosterparkstraat. Familie, vrienden, docenten, cursisten, politici, medewerkers van andere taalscholen, medewerkers van het Leger des Heils… Iedereen was er!
Alle lokalen stonden open, voor de gelegenheid één voor de catering, één voor de Arabische les, één voor de Nederlandse Taal-quiz, en het grote lokaal voor de toespraken.
Na iets meer dan een haf uur kon in het grote lokaal het officiële gedeelte beginnen. Op de haar vertrouwde, hartelijke en enthousiaste wijze vertelde Annelies Braams, oprichter en drijvende kracht achter NedLes, hoe haar eerdere locatie aan de Nieuwe Herengracht met de vluchtelingencrisis te klein werd, en zij naarstig op zoek ging naar een grotere. Hoe mooi de nieuwe locatie aan de Derde Oosterparkstraat is opgeknapt, en hoe goed de nieuw aangenomen medewerkers en alle zelfstandige docenten de school draaiende houden.
‘En dat alles doen wij’, zo benadrukte ze nog maar eens, ‘opdat cursisten de Nederlandse taal goed leren en ook steeds verder verbeteren.’
Om voor alle gasten scherp te krijgen waar het NedLes om gaat, pitchten zes cursisten daarna hoe zij naar Nederland kwamen en hoe zij hun leven hier hebben weten op te bouwen.
Bijna allen spraken ze in het Nederlands, al waren ze, met uitzondering van één, hooguit 2 1/2 jaar in Nederland. ‘Natuurlijk moet je de Nederlandse taal te leren, maar’, zo vertelden de meeste pitchers, ‘ook is het o zo belangrijk dat je iemand tegenkomt die in je gelooft, die je helpt’.
Ja, er waren dankbare one-liners. Wat dacht u van deze: ‘Er komt een tijd dat er geen excuses meer voor mijn Nederlands nodig zijn’. Of deze: ‘Als de hele wereld uit Nederlanders zou bestaan, zou deze wereld een betere plaats zijn’. Wat mij betreft toont deze laatste uitspraak vooral aan dat we af en toe toch wel de goede dingen doen.
Na het officiële gedeelte was het mogelijk een Arabische les te volgen (om eens te ervaren hoe moeilijk het is om een vreemde taal te leren), en ook een Nederlandse Taal-quiz (om te zien dat je moerstaal heus niet zo eenvoudig is). Beide ‘tussen-haakjes’-veronderstellingen bleken uit te komen: na afloop van de Arabische les was het geleerde snel verdwenen, en na de quiz hoopte een van de deelnemers dat ‘cursisten dít deel van de Nederlandse taal bespaard bleef’.
Maar de meeste bezoekers zwermden liever uit over de school, vergaapten zich aan de inrichting en bewonderden de foto’s van Hollandse landschappen die in alle lokalen hangen. En zij deden het catering-lokaal aan, waar cursisten van NedLes zich hadden uitgesloofd: met Griekse hartige taarten, en Syrische Tabouleh salade, brood en humus. De heerlijk gekruide gerechten ‘gingen erin als koek’.
De mannen van de catering
Als deze opening van NedLes een voorteken is, dan komt het met de integratie van de nieuwkomers wel goed.